Dark Dabinett - To sport Dabinetta, ale nieco bardziej energiczny, zbierający później z ciemniejszym fioletowym kolorem. Produkuje późne, słodko-gorzkie
jabłka, które są nieco większe niż jakakolwiek inna odmiana jabłek na
cydr. Tworzy pyszny, pełny cydr bez konieczności mieszania go z innymi
jabłkami. Zdrowe drzewo odporne na parcha i gorzką zgniliznę.
Dabinet - Na początku XX wieku William Dabinett znalazł to jabłko, nazwane jego imieniem Dabinett, jako przypadkową sadzonkę w żywopłocie Somerset, od kiedy stało się bardzo szeroko uprawiane ze względu na doskonały cydr i łatwość uprawy. Małe, zielone, aromatyczne jabłka, czasami zarumienione lub nakrapiane czerwienią, dają sok słodko-gorzki o takiej jakości, że można go stosować do cydrów jednoodmianowych. Małe, wyprostowane, rozłożyste drzewo. Odporny na parcha i raka. Dobry wybór tam, gdzie jest miejsce tylko na jedno jabłko cydrowe lub gdy istnieje ryzyko późnych przymrozków. Niezgodne z kuzynką Chisel.

Somerset Redstreak - To tradycyjna angielska odmiana cydru. Atrakcyjne, błyszczące, czerwone jabłka są średniej wielkości, zielonkawo-żółte z czerwonymi plamami, lekko żebrowane. Miąższ jest biały, soczysty i słodki. Produkuje słodko-gorzki sok, dzięki czemu jeden z najlepszych cydrów może być dwuletni. Oszałamiająca kępa białych kwiatów w maju.
Historia: pochodzi z Somerset w Anglii w XX wieku.
Partnerzy zapylający: Kingston Black, Tremlett's Bitter Malus Comtesse de Paris Malus, Golden Hornet
w ogrodzie i nazwał „Yarlington Mill”.
w sadach przez firmę Taunton Cider Company.
Bulmers Norman - Odmiana
importowana z Normandii we Francji. Bulmers Norman produkuje słodkie
jabłka z bardzo dużą zawartością gorzkiej taniny, idealne dla tych,
którzy lubią słodkie, wytrawne trunki.

Chisel Jersey - Kolejna odmiana
z grupy jabłek na cydr „Jersey” pochodzących z Somerset. Słodko-gorzki -
bogaty w garbniki i cukier produkujący cydr wysokiej jakości, ale mimo
to korzystny dzięki połączeniu ze słodszym cydrem. Odmiana późna - owoce
opadają i zbierane są w listopadzie. Również późno kwitnie, więc bądź
ostrożny przy wyborze partnerów do zapylania, jeśli nie ma innych odmian
cydrowych. Dabinett go nie zapyla i odwrotnie.
Okres kwitnienia - koniec maja
Okres zbiorów - początek listopada
Ekstrakt - 13,96 pH- 4,06 Zawartość tanin/ 100g - 446,9

Major - To
wczesna słodko-gorzka odmiana zbierana od końca września. Uprawiana
komercyjnie w celu przedłużenia okresu zbiorów. Jabłka o stożkowatym
kształcie, od małej do średniej wielkości, pokryte różowawo-czerwonym
pasiastym rumieńcem.
Okres kwitnienia - późny
Czas zbiorów - koniec września
Ekstrakt - 13,41 pH - 4,10 Zawartość tanin 238,1
Harry Masters Jersey - Odmiana
słodko-gorzka dojrzewa pod koniec października / na początku listopada.
Tworzy wysokiej jakości cydr. Średniej wielkości stożkowate jabłka
silnie zaczerwienione, ciemnoczerwone. Jabłka na młodych drzewach mogą
być nieco większe. Miąższ słodki i cierpki. Podobnie jak inne odmiany
„Jersey” powstały w Somerset, a nie w Jersey i czasami nazywane są
„Porto Porto”.
Mówi się, że został nazwany na cześć pielęgniarza, który go wychował.
Jest regularnie sadzony ze względu na dobrą jakość cydru i niezawodne
zbiory. Kwitnie późno i jest dobrym zapylaczem późno kwitnącej kuzynki Chisel Jersey.
Ekstrakt - 13,66 pH - 4,22 Zawartość tanin 276,7
Michelin - Odmiana
francuska o słodko-gorzkim smaku. Bardzo dobrze plonuje, zwykle
mieszane z innymi odmianami cydru. Miąższ biały słodki z lekką
cierpkością. Jabłka stożkowate, z wyraźnym żebrowaniem na boku.
Okres kwitnienia - wczesny
Okres zbiorów - połowa października
Ekstrakt - 11,25 pH - 3,84 Zawartość tanin 182,9

Ellis Bitter - To
odmiana bardzo wcześnie dojrzewająca. Tworzy drobne, samosterylne
drzewo (wymagany jest zapylacz - inna jabłoń) o szerokich gałęziach. Sok
gorzko-słodki, duży, stożkowaty owoc, który jest gotowy do zbioru pod
koniec września. Owoce mają tendencję do opadania, gdy są dojrzałe.
Prawdopodobnie pochodzi z Devon w XIX wieku, z gospodarstwa należącego
do niejakiego pana Ellisa.
Ekstrakt - 12,08 pH - 4,00 Zawartość tanin 350,2

Ashton Bitter - Brytyjskie jabłko, słodko-gorzkie dojrzewa wcześnie.
Owoc: Średniej wielkości, okrągłe. Skórka, sprana na czerwono z
zaznaczonymi drobnymi ciemniejszymi czerwonymi paskami. Kielich jest
mały i częściowo otwarty, osadzony w płytkim basenie. Łodyga jest
średnio długa i średnio gruba, osadzona w płytkiej i wąskiej, rdzawej
jamie. Miąższ kremowy, raczej suchy. Słodka i nieco gorzka, ale łagodna kwaskowatość. Aromaty owocowe.
Zastosowania: głównie jako jabłko cydrowe.
Pochodzenie: Pochodzi z sadzonki Dabinett skrzyżowanej z Stoke’s Red,
wyhodowanej przez George'a Spinksa w 1947 roku w Long Ashton Research
Station w Bristolu w Anglii. Zwarte drzewo.
Ekstrakt - 12,41 pH - 4,13 Zawartość tanin 563,8
Odmiany Francuskie
Bedan
Cukier: SG 1,059 / Brix 14,4
Kwas: 1,5 g/l
Polifenole: 2,3 g/l
Tradycyjna francuska słodko-gorzka odmiana, znana i ceniona od czasów średniowiecza.
Popularna we wszystkich cydrowych regionach. Uniwersalny składnik klasycznego francuskiego cydru.
Drzewo rośnie silnie i daje duży plon, ale ma dużą skłonność do przemiennego owocowania.
Jest mrozoodporne, podatne na parcha i raka, średnio na zarazę ogniową, w małym stopniu na mączniaka
Binet Rouge
Cukier: SG 1,065 / Brix 16
Kwas: 1,8 g/l
Polifenole: 2,4 g/l
Tradycyjna słodko-gorzka odmiana z Normandi. Wnosi dużo cukru, trochę goryczki i cierpkości oraz intensywny aromat.
Drzewo rośnie słabo, ale plonuje obficie. Ma dużą skłonność do przemiennego owocowania.
Jest mrozoodporne, podatne na zarazę ogniową, średnio na mączniaka, w małym stopniu na parcha i raka.
Bisquet
Cukier: SG 1,047 / Brix 11,6
Kwas: 2,1 g/l
Polifenole: 2,12 g/l
Odmiana słodko-gorzka, pochodząca z kraju Basków. Ceniona ze względu na bardzo intensywny aromat.
Wymaga zmieszania z bogatszymi w cukier odmianami.
Drzewo rośnie umiarkowanie silnie, dobrze owocuje, przeważnie co rok.
Brak informacji o mrozoodporności,istnieje ryzyko że może nie poradzi sobie w naszym klimacie.
Clos Renaux
- Cukier: SG 1,054 / Brix 13,4
- Kwas: 2,5 g/l
- Polifenole: 2,2 g/l
Odmiana odkryta w Normandii w 1930r. Uznawana za słodką, choć na niektórych stanowiskach może być słodko-gorzka.
Douce Coët Ligné
- Cukier: SG 1,053 / Brix 13,2
- Kwas: 1,9 g/l
- Polifenole: 1,8 g/l
Odmiana słodka wywodząca się z Bretanii, odkryta w 1800r, obecnie powszechna we wszystkich regionach Francji.
Drzewo średnich rozmiarów, wcześnie wchodzi o okres owocowania, daje duże plony, owocuje przemiennie. Gałęzie mogą wymagać podpierania. Brak informacji o mrozoodporności. Średnio podatne na zarazę ogniową, raka i mączniaka, mało na parcha.
Kwitnie z początkiem maja. Nie może samo się zapylać i jest średnim zapylaczem dla innych drzew.
Owoce dojrzewają w pierwszej połowie października.
Douce Moën
- Cukier: SG 1,063 / Brix 15,4
- Kwas: 2,1 g/l
- Polifenole: 2,4 g/l
Tradycyjna słodko-gorzka odmiana, pochodząca z Bretanii, gdzie została odkryta pod koniec XVIIIw. Obecnie bardzo popularna we wszystkich cydrowych regionach Francji. Doskonały materiał na wysokiej jakości cydr, o ładnym kolorze i delikatnej goryczce.
Drzewo rośnie silnie, wcześnie wchodzi w fazę owocowania, choć wykazuje skłonność do owocowania co drugi rok.
Brak informacji o mrozoodporności. Podatne na zarazę ogniową, średnio również na parcha, raka i mączniaka.
Źle znosi cięcia w lecie oraz braki wody, reagując na stres utratą plonów.Kwitnie z początkiem maja. Nie może samo się zapylać, ale jest dobrym zapylaczem dla innych drzew. Owoce dojrzewają w pierwszej połowie października.
Fréquin Rouge
- Cukier: SG 1,068 / Brix 16,5
- Kwas: 2,4 g/l
- Polifenole: 5,1 g/l
Tradycyjna gorzka odmiana, pochodząca prawdopodobnie z Normandii, ale obecnie popularna we wszystkich cydrowych regionach Francji. Drzewo rośnie silnie i wysoko, owocuje obficie, ale co drugi rok. Jest mrozoodporne, średnio podatne na parcha, w małym stopniu na mączniaka, raka i zarazę ogniową.
Kwitnie w pierwszej połowie maja. Nie może samo się zapylać i jest średnim zapylaczem dla innych drzew.
Owoce dojrzewają z początkiem października.
Medaille d’Or
- Cukier: SG 1,059 / Brix 14,5 (SG 1,080 / Brix 19)
- Kwas: 2,7 g/l
- Polifenole: 6,4 g/l (10 g/l)
Ciekawa, (bardzo) gorzka francuska odmiana. Znaleziona w 1865 roku jako siewka.Drzewo niezbyt duże, o mocno zagęszczonej koronie. Drewno kruche, podatne na złamania. Plonuje dość obficie, choć przemiennie. Mrozoodporne, podatne na zarazę ogniową, mało podatne na parcha.Miąższ biały, miękki, mało soczysty, bardzo cierpki (ściągający). Sok bardzo słodki, o owocowym aromacie, mało wybarwiony.
Kwitnie w połowie maja. Źródła nie są zgodne co do tego czy może zapylać się własnym pyłkiem.
Według niektórych tak. Owoce dojrzewają z początkiem listopada.
Muscadet de Dieppe
- Cukier: SG 1,057 / Brix 14,1
- Kwas: 2,1 g/l
- Polifenole: 2,5 g/l
Stara odmiana, słodko-gorzka, znana i wykorzystywana do robienia cydru. Rekomendowana do produkcji cydrów normandzkich. Stosunkowo wczesna, jak na odmiany cydrowe. Daje złożony, owocowy cydr, o nieco cierpkim (ściągającym) smaku oraz ładnym bursztynowym kolorze
Drzewo rośnie silnie, plonuje obficie, ale ma skłonność do przemienności.
Mrozoodporne, średnio podatne na mączniaka, mało podatne na parcha, raka i zarazę ogniową.Kwitnie wcześnie: w drugiej połowie kwietnia. Nie może samo się zapylać, ale jest dobrym zapylaczem dla innych drzew. Owoce dojrzewają również wcześnie, jak na odmiany cydrowe: w drugiej połowie września.
Szara Reneta- to jedna z najstarszych odmian jabłoni. Wyglądem nie zachwyca może, ale za to przydatnością do przetworów czy ciast bije wszystkie inne na głowę.
W związku z tym jest bardzo popularną odmianą jabłoni,
która nadaje się także do uprawy amatorskiej. Jest w pełni mrozoodporna, nie sprawia żadnych trudności i jest mało wymagająca. Drzewo rośnie średnio silnie, tworząc rozłożystą gęstą koronę. Szara Reneta należy do odmian owocujących przemiennie.
Reneta to idealna jabłoń do przetworów, placków i kompotów i produkcji cydru.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz